This post has already been read 58 times!
Η ΨΥΧΗ μου Σὲ γνώρισε, Κύριε, καὶ διηγοῦμαι τὰ · ἐλέη Σου στὸν λαό Σου.
Μὴ θλίβεστε, λαοί, ποὺ εἶναι δύσκολη ἡ ζωή. Ἀγωνίζεστε μόνο ἐναντίον τῆς ἁμαρτίας καὶ ζητᾶτε βοήθεια ἀπὸ τὸν Κύριο, καὶ Αὐτὸς θὰ σᾶς χαρίσει ὅ,τι εἶναι ὠφέλιμο, γιατὶ εἶναι φιλεύσπλαγχνος καὶ μᾶς ἀγαπᾶ.
Ὤ, λαοί, μὲ δάκρυα γράφω αὐτὲς τὶς γραμμές. Ἡ ψυχή μου ἐπιθυμεῖ νὰ γνωρίσετε τὸν Κύριο καὶ νὰ δεῖτε τὸ ἔλεος καὶ τὴ δόξα Του.
Εἶμαι ἑβδομήντα δύο ἐτῶν καὶ πλησίασα τὸν θάνατο καὶ γράφω γιὰ τὸ ἔλεος τοῦ Κυρίου, τὸ ὁποῖο μοῦ ἔδωσε ὁ Κύριος νὰ γνωρίσω μὲ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα.
Ὤ, καὶ νὰ μποροῦσα νὰ σᾶς ἀνέβαζα σὲ ἕνα ὑψηλὸ βουνό, γιὰ νὰ μπορέσετε νὰ δεῖτε ἀπὸ τὸ ὕψος τῆς κορυφῆς τὸ γαλήνιο καὶ σπλαγχνικὸ πρόσωπο τοῦ Κυρίου καὶ νὰ γεμίσουν ἀγαλλίαση οἱ καρδιές σας.
Ἀλήθεια σᾶς λέω· δὲν γνωρίζω νὰ ἔχω κανένα καλὸ καὶ ἔχω πολλὲς ἁμαρτίες. Ἡ χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, όμως, ἐξάλειψε τὶς ἁμαρτίες μου καὶ ξέρω ὅτι σὲ ὅσους παλεύουν ἐναντίον τῆς ἁμαρτίας χαρίζει ὁ Κύριος ὄχι μόνο τὴν ἄφεση ἀλλὰ καὶ τὴ χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἡ ὁποία δίνει χαρὰ στὴν ψυχὴ καὶ τὴν γεμίζει μὲ βαθειὰ καὶ γλυκειὰ εἰρήνη.
Ὁ Κύριος μᾶς ἔδωσε τὰ πάντα, γιὰ νὰ Τὸν δοξάζουμε. Ὁ κόσμος, ὅμως, δὲν τὸ καταλαβαίνει. Καὶ πῶς μπορεῖ κάποιος νὰ καταλάβει κάτι ποὺ οὔτε τὸ εἶδε οὔτε τὸ γεύθηκε; Καὶ ἐγώ, ὅταν ἤμουν στὸν κόσμο, σκεπτόμουν ποιά εἶναι ἡ εὐτυχία στὴ γῆ: Εἶμαι ὑγιής, κομψός, πλούσιος, ἀγαπητὸς στὸν κόσμο, καὶ γι᾿ αὐτὸ εἶχα κενοδοξία. Ὅταν, ὅμως, γνώρισα τὸν Κύριο ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ, ἄρχισα πιὰ νὰ θεωρῶ ὅλη τὴ δόξα τοῦ κόσμου σὰν τὸν καπνὸ ποὺ τὸν σκορπίζει ὁ ἄνεμος.
Ἡ χάρη, ὅμως, τοῦ Ἁγίου Πνεύματος χαροποιεῖ καὶ εὐφραίνει τὴν ψυχή, καὶ αὐτὴ μέσα σὲ βαθειὰ εἰρήνη βλέπει τὸν Κύριο καὶ λησμονεῖ τὴ γῆ.
Κύριε, ὁδήγησε τὸν λαό Σου πάλι κοντά Σου, γιὰ νὰ δεῖ μὲ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα τὸ γαλήνιο πρόσωπό Σου, καὶ νὰ ἀπολαύσει τὴν κατὰ πρόσωπο θέα Σου ἀπὸ αὐτὴ τὴ ζωή, και, βλέποντας Ἐσένα, ὅπως εἶσαι, νὰ γίνουν ὅλοι ὅμοιοί Σου.
Ἄς εἶναι δοξασμένος ὁ Κύριος, ποὺ μᾶς ἔδωσε τὴ μετάνοια καὶ μὲ αὐτὴ σωζόμαστε ὅλοι μας χωρίς ἐξαίρεση. Μόνο ὅσοι δὲν μετανοοῦν δὲν θὰ σωθοῦν· καὶ ἐδῶ βλέπω τὴν ἀπόγνωσή τους καὶ κλαίω ἀπὸ συμπόνια γι᾽ αὐτούς.
Αὐτοὶ δὲν γνώρισαν μὲ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα πόσο μεγάλη εἶναι ἡ εὐσπλαγχνία τοῦ Θεοῦ. Ἂν κάθε ψυχὴ γνώριζε τὸν Κύριο, θὰ γνώριζε πόσο μᾶς ἀγαπᾶ Αὐτός, καὶ κανένας δὲν θὰ ἀπελπιζόταν γιὰ τὴν σωτηρία του, ἀλλὰ οὔτε καὶ θὰ γόγγυζε ποτέ,Ψυχὴ ποὺ ἔχασε τὴν εἰρήνη, ὀφείλει νὰ μετανοήσει.
Τότε ὁ Κύριος θὰ συγχωρήσει τὶς ἁμαρτίες της καὶ θὰ ἔχει χαρὰ καὶ εἰρήνη. Καὶ δὲν χρειάζονται ἄλλοι μάρτυρες, ἀλλὰ τὸ Ἴδιο τὸ Πνεῦμα μαρτυρεῖ μέσα μας ὅτι συγχωρήθηκαν οἱ ἁμαρτίες, καὶ τὸ σημάδι γιὰ τὴν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν εἶναι ὅτι μισήσαμε τὴν ἁμαρτία.
Ὅποιος ἔχει μέσα του τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, ἔστω καὶ λίγο, αὐτὸς θλίβεται γιὰ ὅλον τὸν κόσμο ἡμέρα καὶ νύχτα καὶ ἡ καρδιά του σπλαγχνίζεται κάθε δημιούργημα τοῦ Θεοῦ καὶ ἰδιαιτέρως τοὺς ἀνθρώπους ποὺ δὲν γνωρίζουν τὸν Θεὸ ἢ ἀκόμη ποὺ ἐναντιώνονται πρὸς Αὐτὸν, καὶ γι᾿ αὐτὸ πορεύονται στὸ πῦρ τῶν βασάνων.
Αὐτὸς προσεύχεται γι’ αὐτοὺς ἡμέρα καὶ νύχτα περισσότερο ἀπὸ ὅσο γιὰ τὸν ἑαυτό του, νὰ μετανοήσουν καὶ νὰ γνωρίσουν τὸν Κύριο.
Ὁ Κύριος προσευχόταν γιὰ τοὺς σταυρωτές Του: «Πάτερ, ἄφες αὐτοῖς· οὐ γὰρ οἴδασι τί ποιοῦσιν». Ὁ ἀρχιδιάκονος Στέφανος προσευχόταν γι᾿ αὐτοὺς ποὺ τὸν λιθοβο λοῦσαν, γιὰ νὰ τὸν θανατώσουν: «Κύριε, μὴ στήσῃς αὐτοῖς τὴν ἁμαρτίαν ταύτην».
Καὶ ἐμεῖς, ἂν θέλουμε νὰ διαφυλάξουμε τὴ χάρη, πρέπει νὰ προσευχόμαστε γιὰ τοὺς ἐχθρούς. Ἂν δὲν σπλαγχνίζεσαι τὸν ἁμαρτωλὸ ποὺ θὰ βασανίζεται στὸ πῦρ, σημαίνει πὼς μέσα σου δὲν ζεῖ ἡ χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἀλλὰ πονηρὸ πνεῦμα.
Ἐν ὅσῳ λοιπὸν ζεῖς ἀκόμη, ἀγωνίσου νὰ ἀπαλλαγεῖς μὲ τὴ μετάνοια ἀπὸ αὐτό.
Απο τις επιστολές του Α. Σιλουανού περί μετανοίας, από το βιβλίο του Α. Σωφρονίου του Εσσεξ “Ο Αγιος Σιλουανός Ο Αθωνιτης”