This post has already been read 228 times!
Σε αυτή τη φωτογραφία αρχείου της 16ης Ιουνίου 1954, τα Beetle της VW συναρμολογούνται σε γραμμές στο εργοστάσιο αυτοκινητοβιομηχανίας Volkwagen.
Το Volkswagen Beetle, το αυτοκίνητο με τις περισσότερες πωλήσεις όλων των εποχών, γνωστό και ως «αυτοκίνητο του λαού», δεν ήταν πάντα τόσο αγαπητό. Το αυτοκίνητο δεν ήταν πραγματικά «παιδί» των Ναζί, με την έννοια ότι δεν το σχεδίασαν ούτε το κατασκεύασαν, αλλά αυτό είναι απλώς θέμα σημασιολογίας.
Το Beetle «γεννήθηκε» από την επιθυμία του Αδόλφου Χίτλερ να κατασκευάσει ένα αξιόπιστο αυτοκίνητο που θα μπορούσαν να αντέξουν οικονομικά οι σκληρά εργαζόμενες γερμανικές οικογένειες. Έτσι, συναντήθηκε με τον σχεδιαστή αυτοκινήτων Φέρντιναντ Πόρσε το 1935 για να θέσει σε εφαρμογή το σχέδιό του. Το αυτοκίνητο έπρεπε να χωράει πέντε επιβάτες, να είναι εύκολο στη συντήρηση, ικανό να ταξιδεύει γρήγορα στον αυτοκινητόδρομο και να είναι προσιτό στην αγορά για οικογένειες με μέσο μισθό.
Σε αυτή τη φωτογραφία αρχείου από την 7η Ιουλίου 1953, για να γιορτάσει τα 500.000 Volkswagen Beetle που παράχθησαν μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η εταιρεία διοργάνωσε μια ρουλέτα με Beetles, με 10 κόκκινα και πράσινα Bettle.
Χρειάστηκε λίγος χρόνος για να καθιερωθεί το απλό, αερόψυκτο, με κινητήρα αυτοκίνητο σε πολλά μέρη του κόσμου. Οι Βρετανοί θεωρούσαν ότι ήταν θορυβώδες και φρικτό. Οι Αμερικανοί δίσταζαν να υποστηρίξουν οτιδήποτε έστω συνδεόταν με τον Χίτλερ ή το ναζιστικό κόμμα. Μια αντίπαλη εταιρεία αυτοκινήτων ισχυρίστηκε ότι στοιχεία του σχεδιασμού της Πόρσε αντέγραφαν μερικά από τα δικά τους, μια υπόθεση που η VW διευθέτησε μερικές δεκαετίες αργότερα.
Αποκαλύφθηκε ακόμη αργότερα ότι ο Χίτλερ έκλεψε πολλά στοιχεία του σχεδίου του το 1935 από ένα προηγούμενο όχημα που σχεδιάστηκε και οδηγούσε ένας εφευρέτης και δημοσιογράφος ονόματι Γιόσεφ Γκαντζ. Ο Χίτλερ εντόπισε το αυτοκίνητο του Γκαντζ σε μια έκθεση το 1933 και τα βασικά στοιχεία του σχεδιασμού του κατέληξαν στο Volkswagen. Λίγο αφότου ο Χίτλερ και η Πόρσε κατασκεύασαν το σχέδιό τους, ο Γκανζ, ο οποίος ήταν Εβραίος, έκλεισε την επιχείρησή του και κατέφυγε στην Ελβετία.
Αλλά το ευρύ κοινό, εκείνοι που δεν γνώριζαν τίποτα για τα πνευματικά δικαιώματα και τα θέματα σχεδιασμού, ενώ το Volkswagen Beetle ήταν στην παραγωγή, ασχολούνταν μόνο με τη σύνδεση του αυτοκινήτου με τον Χίτλερ, τους Ναζί και τις μόνιμες συνέπειες του Β′ Παγκοσμίου Πολέμου. Τελικά, ωστόσο, οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο συμφώνησαν σταδιακά ότι το Beetle βασίστηκε σε μια σταθερή υπόθεση και ήταν εντάξει να αποδεχτεί κανείς το «αυτοκίνητο του λαού» και να είναι αντίθετος με τον Χίτλερ και τους οπαδούς του. Οι Ναζί δεν παρήγαγαν ούτε πούλησαν ποτέ το αυτοκίνητο οι ίδιοι, οπότε αυτό βοήθησε.
Στη δεκαετία του 1960, μετά από μια έξυπνη εκστρατεία μάρκετινγκ, το VW Beetle έγινε το εισαγόμενο αυτοκίνητο με τις περισσότερες πωλήσεις στην Αμερική. Εντωμεταξύ, η Volkswagen επέκτεινε τη γκάμα αυτοκινήτων της για να συμπεριλάβει παραλλαγές όπως στρατιωτικά οχήματα, το εμβληματικό VW Bus, το παιχνιδιάρικο και φασαριόζικο Dune Buggy και το σβέλτο κουπέ και κάμπριο Karmann Ghia που μοιάζει με Porsche.
Το τελευταίο Beetle βγήκε από τη γραμμή παραγωγής στο Μεξικό το 2003, και παρόλο που οι ατυχείς ιστορικές ρίζες του αυτοκινήτου δεν έχουν ξεχαστεί, είναι σαφές ότι ο περισσότερος κόσμος δεν κρατά κακία στο ίδιο το αυτοκίνητο.
Πηγή: AP, howstuffwork
