This post has already been read 23 times!
Η κατασκευή ενός δρόμου δεν είναι εύκολη υπόθεση, καθώς εκατοντάδες εργαζόμενοι χρειάζονται σε διάφορες φάσεις του έργου. Μηχανικοί που μελετούν πού πρέπει να περάσει ο δρόμος, πώς να σώσουν έναν λόφο ή αν αξίζει να σκάψουν μια σήραγγα, εργαζόμενοι που κάνουν τους υπολογισμούς για να μην εκτοξευτεί το κόστος στα ύψη, άλλοι που επιλέγουν τα υλικά και τα αναμιγνύουν έτσι ώστε η άσφαλτος να προσφέρει την καλύτερη δυνατή απόδοση και να αντέχει τόσο στο πέρασμα των αυτοκινήτων όσο και στις καιρικές συνθήκες. Και, φυσικά, οι εργαζόμενοι στο εργοτάξιο, που χειρίζονται τα μηχανήματα που τοποθετούν την άσφαλτο στο έδαφος, την πιέζουν και την εξομαλύνουν για να δώσουν την απαραίτητη ομοιομορφία.
Αυτό ισχύει εφόσον η εργασία δεν γίνεται από αυτοματοποιημένα ρομπότ που πρέπει να επιβλέπονται μόνο από μερικούς εργαζόμενους για να διασφαλίζουν ότι όλα λειτουργούν σωστά. Το μέλλον; Το παρόν. Τουλάχιστον στην Κίνα, όπου έχουν κατασκευαστεί περισσότερα από 150 χιλιόμετρα δρόμου χωρίς ανθρώπους χειριστές. Με αφετηρία το Πεκίνο και μήκος 157,79 χιλιομέτρων προς το Μακάο, η Κίνα κατάφερε να δημιουργήσει τον πρώτο δρόμο που κατασκευάστηκε εντελώς χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση, με πλάτος διαδρομής έως και τέσσερις λωρίδες. Πρόκειται για ένα έργο επέκτασης του αυτοκινητόδρομου Beijing-HK Expressway, ο οποίος εκτείνεται σε μήκος 2.272 χιλιομέτρων. Το ολοκληρωμένο έργο καλύπτει την απόσταση μεταξύ Πεκίνου και Χεμπέι.
Για να επιτευχθεί αυτό, εργάστηκαν τρεις κρατικοί όμιλοι. Οι εταιρείες αυτές είναι η China Railway 11th Bureau (η οποία ηγήθηκε του project), η Hubei Communications Investment (υπεύθυνη για την ασφαλτόστρωση) και η Liaoning Guotai Road and Bridge (η οποία εργάστηκε για την επαναστύλωση). Η Sany Group (η οποία παρείχε τα μηχανήματα) ήταν υπεύθυνη για την παροχή των μηχανημάτων.
Τα τοπικά μέσα ενημέρωσης εξηγούν ότι η παρουσίαση του οριστικοποιημένου έργου δημοσιοποιήθηκε ταυτόχρονα με ένα συνέδριο που αφορούσε τη δημιουργία δρόμων και άλλων υποδομών. Οι 700 συμμετέχοντες κλήθηκαν να δουν από κοντά τον δρόμο, όπου μπορούσαν να παρακολουθήσουν τον τρόπο λειτουργίας των αυτοματοποιημένων μηχανημάτων.
Το έργο είναι ιδιαίτερα θεαματικό επειδή πρόκειται για μια διαδρομή πλάτους 19,25 μέτρων στην οποία χρησιμοποιήθηκαν δέκα μη επανδρωμένα μηχανήματα. Τα οχήματα αυτά ήταν υπεύθυνα για τη διανομή όλου του υλικού, το οποίο αποτελείται από ένα αμάλγαμα από πέτρες και συμπιεσμένη άμμο. Στη συνέχεια, προστίθεται το συνδετικό υλικό ασφάλτου που διαμορφώνει ολόκληρη την επιφάνεια και εμποδίζει το διαχωρισμό των στρώσεων.
Στο έργο χρησιμοποιήθηκαν μηχανήματα διάστρωσης, τα οποία είναι υπεύθυνα για τη διανομή των υλικών, και αυτόνομα ρολά, τα οποία είναι υπεύθυνα για την εφαρμογή της απαραίτητης πίεσης ώστε ολόκληρη η επιφάνεια να είναι επίπεδη και με την αναμενόμενη σκληρότητα. Επιπλέον, ολόκληρη η εξέλιξη του έργου παρακολουθήθηκε με μη επανδρωμένα αεροσκάφη για την εκτέλεση των εργασιών τοπογραφίας, ώστε να επιβεβαιωθεί ότι ακολουθούνται οι αναμενόμενες παράμετροι, όπως εξηγεί η GPC Systems, μια εταιρεία που ειδικεύεται στην ανάπτυξη λογισμικού.
Στην εκπαίδευση με την ονομασία 1+3+3+3+3, τα μηχανήματα επιβλέπονταν από υπαλλήλους, αλλά σε διαφορετικά μέσα δίνεται αξία στην εξοικονόμηση πόρων που επιτεύχθηκε, καθώς η ανάπτυξη ειδικών αλγορίθμων για το έργο επέτρεψε την εργασία με ακρίβεια χιλιοστού και σε υψηλότερη ταχύτητα από ό,τι η απασχόληση ανθρώπινου δυναμικού. Ωστόσο, στις δημοσιευμένες πληροφορίες δεν διευκρινίζεται πόσοι υπάλληλοι έμειναν εκτός του έργου ή πόσος χρόνος και χρήμα εξοικονομήθηκε σε αυτό.
Παρ’ όλα αυτά, βρισκόμαστε μπροστά σε ένα ορόσημο στη μηχανική, η ακρίβεια αυτή επέτρεψε να δουλέψει ολόκληρος ο δρόμος με ένα μόνο πέρασμα, χωρίς την ανάγκη χρήσης μικρότερων κυλίνδρων που χρησιμεύουν για τη διόρθωση των αποκλίσεων. Χρησιμοποιώντας την πληροφορική, τα μηχανήματα λειτούργησαν με τέτοια ακρίβεια που δεν είναι απαραίτητο να επανεξεταστούν οι χώροι αυτοί που είχαν κατασκευαστεί κάποτε. Είναι αυτό που αποκαλούν ” edge 0 ” επειδή δεν υπάρχει ουσιαστικός διαχωρισμός του μηχανήματος και του πεζοδρομίου όπου τελειώνει το πλάτος της γραμμής.
Μένει να δούμε αν η Κίνα θα συνεχίσει να ποντάρει σε αυτό το project ή αν θα επαναλάβει αυτόν τον τρόπο δράσης με άλλους τρόπους, αφού διαβεβαιώνουν ότι η εξοικονόμηση χρόνου και η αποτελεσματικότητα των όσων έχουν επιτευχθεί είναι δύσκολο να επιτευχθούν με τη χρήση ανθρώπων – υπαλλήλων στο πεδίο.