This post has already been read 39 times!
Εἶσαι ἀγαθός, Κύριε. Εὐχαριστῶ τὸ ἔλεός Σου.
Μοῦ ἔστειλες πλούσια τὸ Ἅγιο Πνεῦμα Σου καὶ ἔδωσες νὰ γευθῶ ἐγὼ ὁ ἁμαρτωλὸς τὴν ἀγάπη σου, καὶ ἡ ψυχή μου έλκύεται πρὸς Ἐσένα, τὸ Φῶς τὸ ἀπρόσιτο.Ποιός θὰ μποροῦσε νὰ Σὲ γνωρίσει, ἂν Ἐσύ, Ἐλεῆμον, δὲν εὐδοκοῦσες νὰ ἐμφανισθεῖς στὴν ψυχή; Καὶ Σὲ εἶδε καὶ Σε γνώρισε, τὸν Δημιουργὸ καὶ ἀγαθὸ Θεό της, καὶ ἀκόρεστα Σὲ ποθεῖ, γιατὶ Ἐσύ, Ἐλεῆμον, εἵλκυσες κοντά Σου τὴν ψυχὴ μὲ τὴν ἀγάπη πού γνώρισε ἡ ψυχή μου.
Βλέπεις, Κύριε, πόσο ἀσθενικὴ καὶ ἁμαρτωλὴ εἶναι ἡ ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου, ἀλλὰ Ἐσὺ δίνεις, Ἐλεῆμον, στὴν ψυχή τὴ δύναμη νὰ Σὲ ἀγαπᾶ, καὶ φοβᾶται ἡ ψυχὴ μήπως χάσει τὴν ταπείνωση, τὴν ὁποία προσπαθοῦν νὰ τῆς ἀφαιρέσουν οἱ ἐχθροί, γιατὶ χωρὶς τὴν ταπείνωση ἡ χάρη Σου ἐγκαταλείπει τὴν ψυχή.
Τί νὰ Σοῦ ἀνταποδώσω, Κύριέ μου;
Ἐγὼ εἶμαι βδέλυγμα, τὸ ξέρει ὁ Κύριος, ἀλλὰ μοῦ ἀρέσει νὰ ταπεινώνῳ τὴν ψυχή μου καὶ νὰ ἀγαπῶ τὸν πλησίον μου, ἔστω καὶ ἂν μὲ πρόσβαλε σὲ κάτι. Πάντα προσεύχομαι στὸν Κύριο νὰ μοῦ χαρίσει μὲ τὸ ἔλεός Του νὰ ἀγαπῶ τοὺς ἐχθρούς. Καὶ ἐγὼ μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ δοκίμασα ΤΙ εἶναι ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καὶ ἡ ἀγάπη τοῦ πλησίον, καὶ ζητῶ νύχτα καὶ ἡμέρα τὴν ἀγάπη ἀπὸ τὸν Κύριο, καὶ Αὐτὸς μοῦ χαρίζει δάκρυα καὶ κλαίω γιὰ ὅλον τὸν κόσμο. Ἄν, ὅμως, κατακρίνω ἢ βλέπω κάποιον χωρὶς συμπάθεια, τότε τὰ δάκρυα σταματοῦν καὶ ἡ ψυχὴ ἀθυμεῖ.
Ἀρχίζω, ὅμως, πάλι νὰ ζητῶ ἄφεση ἀπὸ τὸν Κύριο καὶ ὁ Ἐλεήμων Κύριος συγχωρεῖ ἐμένα τὸν ἁμαρτωλό.
Ἀδελφοί, γράφω ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. Ταπεινῶστε τις καρδιές σας καὶ θὰ δεῖτε τὸ ἔλεος τοῦ Κυρίου ἤδη ἐπάνω στὴ γῆ, καὶ θὰ γνωρίσετε τὸν οὐράνιο Δημιουργό, καὶ ἡ ψυχή σας δὲν θὰ γνωρίζει κορεσμὸ στὴν ἀγάπη.
Κανένας δὲν γνωρίζει ἀφ᾿ ἑαυτοῦ του ΤΙ εἶναι ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, ἂν δὲν τὸν διδάξει τὸ Ἅγιο Πνεῦμα. Στὴν Ἐκκλησία μας, ὅμως, ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ εἶναι γνωστὴ μὲ το Ἅγιο Πνεῦμα, γι᾿ αὐτὸ μιλοῦμε γι᾿ αὐτήν.
Ἡ ἁμαρτωλὴ ψυχή, ποὺ δὲν γνωρίζει τὸν Κύριο, φοβάται τὸν θάνατο καὶ νομίζει ὅτι ὁ Κύριος δὲν θὰ συγχωρήσει τὶς ἁμαρτίες της. Αὐτὸ γίνεται, ἐπειδὴ ἡ ψυχὴ δὲν γνωρίζει τὸν Κύριο καὶ πόσο πολὺ μᾶς ἀγαπᾶ,
Ἄν, ὅμως, τὸ γνώριζε αὐτὸ ὁ κόσμος, κανένας δὲν θὰ ἀπελπιζόταν, γιατί ὁ Κύριος ὄχι μόνο συγχωρεῖ, ἀλλὰ καὶ χαίρεται πολὺ γιὰ τὴν ἐπιστροφὴ τοῦ ἁμαρτωλοῦ. Ἔστω καὶ ἂν πλησίασε ὁ θάνατος, πίστευε ἀκράδαντα ὅτι, μόλις παρακαλέσεις, θὰ λάβεις ἀμέσως τὴν ἄφεση.
Ὁ Κύριος δὲν εἶναι ὅπως ἐμεῖς. Εἶναι ἀπεριόριστα φιλεύσπλαγχνος καὶ ἀγαθός, καὶ ὅταν Τὸν γνωρίσει ή ψυχή, κυριεύεται ἀπὸ ἔκπληξη καὶ λέει: Τί Κύριο ἔχουμε!
Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα ἔδωσε στὴν Ἐκκλησία μας νὰ γνωρίσει πόσο μεγάλη εἶναι ἡ εὐσπλαγχνία τοῦ Θεοῦ,
Ὁ Κύριος μᾶς ἀγαπᾶ καὶ μᾶς δέχεται μὲ πραότητα, χωρὶς καμιὰ ἐπίπληξη, ὅπως δὲν ἐπέπληξε ὁ εὐαγγελικὸς Πατέρας τὸν ἄσωτο υἱό, ἀλλὰ διέταξε νὰ τοῦ δώσουν νέα στολὴ καὶ πολύτιμο δαχτυλίδι στὸ χέρι καὶ παπούτσια στὰ πόδια καὶ πρόσταξε νὰ σφάξουν τὸν μόσχο τὸν σιτευτό, γιὰ νὰ χαροῦν γιὰ τὴν ἀνεύρεσή του.
Ὤ, μὲ πόση πραότητα καὶ μακροθυμία ὀφείλουμε καὶ ἐμεῖς νὰ διορθώνουμε τὸν ἀδελφό μας, ὥστε νὰ γιορτάζει ἡ ψυχὴ γιὰ τὴν ἐπιστροφή του.
Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα διδάσκει τὴν ψυχὴ μὲ ἄρρητο τρόπο νὰ ἀγαπᾶ τοὺς ἀνθρώπους.
Από το βιβλίο του Αγίου Σωφρονιου “Ο Άγιος Σιλουανός Ο Αθωνιτης”
