This post has already been read 89 times!
Το σταθερό πρόγραμμα άσκησης και ξεκούρασης μπορεί να συγχρονίσει το «ρολόι» του σώματος που συνδέεται με την αρθρώσεις και την σπονδυλική στήλη με το «ρολόι» του εγκεφάλου, να βοηθήσει στην διατήρηση της σκελετικής υγεία και να βελτιώσει τις αθλητικές επιδόσεις, έρευνα επιστημόνων του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ.
Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο Nature Communications, αφορούσε ποντίκια. Ωστόσο, οι επιστήμονες προτείνουν ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα ο ανθρώπινος χόνδρος και οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι – που έχουν πολύ παρόμοιες φυσιολογικές ιδιότητες – να ανταποκριθούν με τον ίδιο τρόπο.
Επίσης η έρευνα βοηθάει να εξηγηθεί και μία παρατήρηση που έγινε πριν από 300 χρόνια από τον αιδεσιμότατο Wasse, πρύτανη του Aynho στο Northamptonshire για την διαφορά στο ύψος ενός ανθρώπινου σώματος μεταξύ πρωινού και νύχτας.
Στην επιστολή που δημοσίευσε η Βασιλική Εταιρεία, ο Σεβασμιώτατος ανέφερε τις παρατηρήσεις του για στρατιώτες που απολύθηκαν από το στρατό επειδή ήταν πολύ κοντοί. Υποστήριξε ότι οι άνθρωποι είναι πάνω από 2 εκατοστά ψηλότεροι μετά από έναν καλό ύπνο.
Οι καθημερινοί ρυθμοί στη συμπεριφορά και τη φυσιολογία των θηλαστικών δημιουργούνται από ένα κιρκάδιο σύστημα που συντονίζεται σε περιβαλλοντικά στοιχεία, όπως το φως και η τροφή.
Οι επιστήμονες γνωρίζουν εδώ και καιρό ότι η κακή ευθυγράμμιση μεταξύ του κεντρικού «ρολογιού» του σώματος στον εγκέφαλο και άλλων οργάνων που έχουν το δικό τους «ρολόι» μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο ασθενειών, όπως ο διαβήτης και οι καρδιαγγειακές παθήσεις.
Μέχρι τώρα, οι ερευνητές είχαν κατανοήσει πολύ λίγα για τη σχέση μεταξύ του «ρολογιού» των αρθρώσεων και του εγκεφάλου. Ο Qing-Jun Meng, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ είπε: «Όχι μόνο έχουμε εντοπίσει ότι η κακή ευθυγράμμιση μεταξύ των ‘ρολογιών’ του χόνδρου και του μεσοσπονδύλιου δίσκου και του κεντρικού μας ‘ρολογιού’ στον εγκέφαλο μπορεί να συμβεί μέσω της άσκησης σε ακατάλληλη ώρα. Βρήκαμε τον μηχανισμό με τον οποίο συμβαίνει αυτό και ότι τα ‘ρολόγια’ του ανθρώπινου σκελετού μπορούν να συγχρονιστούν με τα καθημερινά προγράμματα σωματικής δραστηριότητας».
Και συνέχισε: «Η προηγούμενη εργασία μας ανακάλυψε εσωτερικά ρολόγια σώματος σε μεσοσπονδύλιους δίσκους και χόνδρο που χαλάνε καθώς μεγαλώνουμε. Είναι σημαντικό ότι οι υγιείς χόνδροι και οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι δεν έχουν νεύρα και δεν έχουν παροχή αίματος, οπότε μέχρι τώρα δεν ήταν σαφές πώς τα εσωτερικά ρολόγια τους συγχρονίζονται με τον εγκέφαλο».
Η Judith Hoyland, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ είπε: «Μεταξύ των πολλών προκλήσεων για την υγεία, η μυοσκελετική έκπτωση που σχετίζεται με την ηλικία -και οι δυσμενείς συνέπειές της – είναι ένα σημαντικό βάρος για τα άτομα».
«Η απώλεια της οστικής πυκνότητας, ο υποβαθμισμένος αρθρικός χόνδρος και ο εκφυλισμός των μεσοσπονδύλιων δίσκων είναι κύρια χαρακτηριστικά του γηράσκοντος σκελετού, τα οποία μπορούν να συμβάλουν στον πόνο και την απώλεια κινητικότητας», ανέφερε η καθηγήτρια του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ.
«Είναι σημαντικό ότι έχουμε εντοπίσει έναν νέο μηχανισμό ρολογιού που βασίζεται στη σκελετική γήρανση, ο οποίος θα μπορούσε να έχει εκτεταμένες επιπτώσεις στην κατανόηση της αδυναμίας και στο σχεδιασμό πιο αποτελεσματικού χρόνου θεραπείας της άσκησης και της φυσιοθεραπείας για τη διατήρηση της καλής σκελετικής υγείας και κινητικότητας», είπε τόνισε η Judith Hoyland.
Ο Michal Dudek, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης από το Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ σημείωσε: «Ενώ στεκόμαστε και κινούμαστε κατά τη διάρκεια της ημέρας, το νερό πιέζεται από τους μεσοσπονδύλιους δίσκους στη σπονδυλική μας στήλη καθώς και από τους χόνδρους στα ισχία και τα γόνατα, κάνοντας μας ελαφρώς πιο κοντούς. μέχρι το τέλος της ημέρας — ακριβώς όπως προσδιόρισε ο Σεβασμιώτατος κ. Wasse πριν από 300 χρόνια».
«Αλλά αυτό που δεν ήξερε ήταν ότι αυτό προκαλεί αύξηση της ωσμωτικότητας του ιστού επειδή η ίδια ποσότητα μετάλλων διαλύεται τώρα σε λιγότερο νερό, οπότε η πραγματική συγκέντρωση αυξάνεται. Τα κύτταρα αντιλαμβάνονται αυτή την αλλαγή στην ωσμωτικότητα και συγχρονίζουν τα ρολόγια μέσα σε αυτούς τους σκελετικούς ιστούς. Το νερό επιστρέφει τη νύχτα όταν ξεκουραζόμαστε και η ωσμωτικότητα μειώνεται, αν και αυτή η κατεύθυνση της αλλαγής δεν είχε καμία επίδραση στο ρολόι», είπε ο Michal Dudek.
Οι επιστήμονες εξέτασαν τα ποντίκια που ασκούνταν καθημερινά σε διάδρομο κατά τη διάρκεια της ανάπαυσης για να δείξουν τι συνέβη με τα «ρολόγια» στον χόνδρο, τον μεσοσπονδύλιο δίσκο και τον εγκέφαλο.
Επιβεβαίωσαν τα ευρήματα συμπιέζοντας μεσοσπονδύλιους δίσκους ποντικού ή εμφυτεύματα χόνδρου στο εργαστήριο ή εκθέτοντάς τους σε μέσο καλλιέργειας υψηλότερης ωσμωτικότητας εντός ενός φυσιολογικού εύρους. Και τα δύο είχαν ως αποτέλεσμα παρόμοια επίπτωση στο συγχρονισμό του ρολογιού.
Ο καθηγητής Qing-Jun Meng είπε: «Στην πραγματικότητα εντοπίσαμε έναν νέο μηχανισμό για να κατανοήσουμε πώς τα ρολόγια του σώματός μας ευθυγραμμίζονται με το εξωτερικό περιβάλλον. Τα ρολόγια έχουν εξελιχθεί για να σε προετοιμάζουν για προβλέψιμες αλλαγές στο περιβάλλον».
«Τα αποτελέσματά μας έδειξαν ότι οι σωματικές δραστηριότητες το πρωί, που σχετίζονται με τα καθημερινά μοτίβα του κύκλου ύπνου/αφύπνισης, μεταφέρουν πληροφορίες χρόνου από το φωτοευαίσθητο κεντρικό ρολόι του εγκεφάλου στους σκελετικούς ιστούς που φέρουν βάρος. Στην πραγματικότητα, λέει στο σκελετικό σας σύστημα ότι είναι ώρα να ξυπνήσετε. Αλλά όταν αυτή η ευθυγράμμιση είναι αποσυνδεδεμένη με τον εγκέφαλο, τότε όπως και σε άλλα όργανα και ιστούς μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις στη σωματική σας υγεία».
«Αν αλλάζεις συνεχώς την ώρα που ασκείσαι, μπορεί να είσαι πιο επιρρεπής σε αυτόν τον αποσυγχρονισμό. Ωστόσο, εάν αλλάξετε όταν ασκείστε, αλλά στη συνέχεια διατηρήσετε αυτό το καθεστώς για κάποιο χρονικό διάστημα, δείχνουμε ότι τα ρολόγια του σώματός σας τελικά θα ευθυγραμμιστούν ξανά μεταξύ τους και θα προσαρμοστείτε σε αυτό», είπε ο καθηγητής.
Και συνέχισε: «Έτσι, για παράδειγμα, η συχνή αλλαγή ζώνης ώρας για να αγωνίζεται σε αθλητικά γεγονότα – μια πτυχή της ζωής ενός διεθνούς αθλητή για παράδειγμα, μπορεί να υπονομεύσει την αθλητική απόδοση και να κάνει τα άτομα πιο επιρρεπή σε τραυματισμούς».
«Και η δουλειά μας έδειξε ότι τα ρολόγια στους σκελετικούς ιστούς των ηλικιωμένων ζώων ανταποκρίνονται στα καθημερινά πρότυπα άσκησης. Ως εκ τούτου, οι ομάδες πεζοπορίας που οργανώνονται για ηλικιωμένους θα μπορούσαν να είναι πιο ωφέλιμες για την υγεία τους εάν συμβαίνουν την ίδια ώρα κάθε μέρα», τόνισε ο καθηγητής Qing-Jun Meng.
Η Lucy Donaldson, διευθύντρια ερευνών στο φιλανθρωπικό ίδρυμα Versus Arthritis, δήλωσε: «Γνωρίζουμε ήδη ότι η άσκηση είναι ένας από τους καλύτερους τρόπους μείωσης του πόνου και των επιπτώσεων της αρθρίτιδας. Αυτή η πολύ πρώιμη έρευνα δείχνει ότι η άσκηση σε συγκεκριμένες ώρες της ημέρας μπορεί να προσφέρει πρόσθετα οφέλη για τα άτομα με αρθρίτιδα».
«Ο ημερήσιος 24ωρος κύκλος που ακολουθεί το σώμα μας, όπως η εσωτερική μας θερμοκρασία που πέφτει όταν κοιμόμαστε και η αρτηριακή μας πίεση που αυξάνεται ορισμένες ώρες της ημέρας, είναι γνωστός ως κιρκάδιος ρυθμός μας. Υπάρχουν διαδικασίες μέσα στο σώμα μας που διατηρούν αυτόν τον ρυθμό , γνωστά ως «ρολόγια», τα οποία είναι όλα συνδεδεμένα με το κεντρικό ρολόι του σώματός μας στον εγκέφαλο», τόνισε η Lucy Donaldson, που εξήγησε ότι η άσκηση σε συγκεκριμένες ώρες της ημέρας μπορεί να βοηθήσει να συγχρονίζονται τα ρολόγια και έτσι θα μπορούσε να επιβραδύνει την εξέλιξη της αρθρίτιδας.
«Αυτή είναι μια σημαντική ανακάλυψη γιατί θα μπορούσε να μας βοηθήσει να αναπτύξουμε πιο στοχευμένες θεραπείες για μυοσκελετικές παθήσεις όπως η αρθρίτιδα χρησιμοποιώντας άσκηση και σωματική δραστηριότητα», κατέληξε η Lucy Donaldson.
