This post has already been read 37 times!
Εκείνοι που λένε ότι ο αντίχριστος γεννήθηκε, εφ’ όσον ο αντίχριστος, αγαπητοί μου, συνδέεται με το τέλος του κόσμου, πώς μπορεί να το λένε αυτό; Και, όπως θα δούμε ότι δεν θα έχει σημάδια ο αντίχριστος που να λέγει “εγώ είμαι ο αντίχριστος” , θα έχει, μάλιστα, τα αντίθετα από εκείνα τα οποία θα μπορούσε να φανταστεί κανένας, δηλαδή ότι θα είναι ένας θαυμάσιος άνθρωπος. Κυβερνήτης εξαίρετος. Ποιος θα το υποπτευθεί αυτό; Πώς μπορούμε, λοιπόν, να λέμε ότι γεννήθηκε ο αντίχριστος; Το θεωρώ καθαρή φλυαρία. Κάτι χειρότερο, το να λέμε ότι ο αντίχριστος είναι τόσων χρόνων και ότι ήδη επιτέλεσε κάποια θαύματα στην Ιερουσαλήμ και ότι είναι εκεί.
Αυτό, δυστυχώς, το χειρότερο, αποπροσανατολίζει τους πιστούς, διότι όταν αυτά θα διαψευστούν, θα πουν : “α, δεν βαριέσαι. Κι όλα τα άλλα πουλέει η Γραφή είναι λάθος. Και ο διάβολος αποπροσανατολίζει, αγαπητοί μου, για να πλανώνται οι άνθρωποι και να απορρίψουν, μαζί με το ψεύτικο σήμερα, να πουν : “δε βαριέσαι τίποτα δεν είναι”, αύριο να απορρίψουν και το γνήσιο. Δηλαδή να πουν : “δεν είναι ο αντίχριστος αυτός”, όταν εκείνος πράγματι θα είναι. Εδώ είναι ο κίνδυνος. Αλλά έχει κάτι περίφημο, που θα το θεωρούσα επιγραμματικό, αυτό που λέει ο άγιος Κύριλλος: μην τολμήσεις, λέει, να αποφαίνεσαι. Μην τολμήσεις να αποφαίνεσαι πότε θα γίνουν αυτά. Μη λες : “να τούτο, να εκείνο”. Μην τολμήσεις! Και, από την άλλη μεριά, ούτε πάλι να ξαπλώσεις, να είσαι ύπτιος, ανάσκελα και να ροχαλίζεις και να λες: “ουυυ, έχουμε καιρό!” Ούτε το ένα ούτε το άλλο. Νομίζω ότι είναι θαυμασία η απάντηση που δίνεται εδώ από τον Άγιο Κύριλλο. Αν μου πείτε : “πότε θα μιλήσουμε για τον αντίχριστο;”, ε, αρχίζουμε. Βλέπετε, πάμε σιγά – σιγά. Μη βιάζεστε.
Ώστε, λοιπόν, προσέξτε. Ούτε θα πολυπραγμονούμε ούτε θα κοιμόμαστε ύπτιοι, ανάσκελα. Επάνω σ’ αυτό να κάνω μία μικρή παρατήρηση. Ακούσατε ομιλητές ή διαβάζετε βιβλία, χωρίς νακάνω αναφορά ούτε στους ομιλητές ούτε στα βιβλία που υπάρχουν, ότι ο αντίχριστος έρχεται και να, γεννήθηκε, και να. Και ότι το 666 δεν έχει καμία σημασία. Ακούτε; Το 666 δεν δεν έχει καμία σημασία. Ότι, ε, αρκεί να μην το βάλω μες στην καρδιά μου. Δεν έχει σημασία αν είναι κάτι εξωτερικό, ακόμη και να μου σφραγίσουν το χέρι.
Αναμφισβήτητα, ο άνθρωπος θα πρέπει να καταλάβει ότι η όλη του πίστις είναι στην προαίρεσή του. Λέει, όμως, ή γραφή σαφώς ότι το 666 θα μπει στο χέρι με σφραγίδα. Το λέι με τρόπο ρεαλιστικό. Με τρόπο σαφή. Πολύ σαφή. Πουσημαίνει ότι δεν θα πω ούτε το ένα, ότι έχει το 666 το χαρτονόμισμα ή η ταυτότητα. και χάθηκα, ούτε το άλλο, ότι δεν έχει σημασία το 666. Οι μεν είπαν δεν έχει καμία σημασία το 666, απορρίψτε το. Οι άλλοι … έχει μεγίστη σημασία και δεν πρέπει να μπει πουθενά. Είναι δύοακρότητες. Σύμφωνα με αυτό που λέει εδώ ο Άγιος Κύριλλος παραλλήλως – δεν λέει το ίδιο, αλλά το πνεύμα είναι το ίδιο. Προσέξτε, αγαπητοί μου, αν το χαρτονόμισμα, φερ’ ειπείν τοπεντοχίλιαρο, έχει το 666, (το ξέρετε ότι το έχει αυτό, ε, το ξέρετε πολύ καλά) , αυτό τοχαρτονόμισμα το έχω στο πορτοφόλι μου. Το χαρτονόμισμα είναι ένα δημόσιο έγγραφο, έχει μία υπογραφή. Θα πληρωθείς “άμα τη εμφανίσει” έλεγαν τα παλιά χαρτονομίσματα. Πληρωτέον. Δηλαδή πληρωτέα η τιμή άμα τη εμφανίσει. Δηλαδή, άμα εμφανίσεις την υπογραφή αυτήν, έχεις την αξία τού πράγματος. Άμα τη εμφανίσει. Τι είναι αυτό; Ένα δημόσιο έγγραφο είναι. Δεν το εκδίδω εγώ, ο ιδιώτης, το εκδίδει η Τράπεζα της Ελλάδος. Εκδοτική Τράπεζα. Είναι, λοιπόν, δημόσιο έγγραφο. Κάτι παρόμοιο θα είναι και η ταυτότητα, ενδεχομένως. Αν θα έχω το πεντοχίλιαρο στην τσέπη μου εδώ, στο πορτοφόλι μου, μπήκε μες στην καρδιά μου; Μπήκε στο χέρι μου; Όχι. Αν θα μπει στην ταυτότητα; Όχι. Άρα δεν έχει σημασία. Εν τούτοις έχει σημασία. Εδώ τώρα δεν είναι ούτε το ένα ούτε το άλλο.
Δεν έχει σημασία, δεν σημαίνει σφραγιστικά, μόνο όταν θα μου το βάλει στο χέρι θα πω το “όχι”. Γιατί το λέει σαφώς η Αγία Γραφή. Δεν έχει, λοιπόν, σημασία ούτε στην ταυτότητα ούτε στο χαρτονόμισμα ούτε σταεμπορεύματα. Να, πάρτε ό,τι θέλετε, όλα τα τρόφιμα. Δεν έχουν επάνω εκείνον τον κώδικα barcode; Όλα το έχουν επάνω. Δεν θα φάω αυτό, δεν θα φάω εκείνο… θα ήταν ανόητο. Όπως θα λέγαμε, όταν είπαν στον Κύριο: “ἔξεστι δοῦναι κῆνσον Καίσαρι ἢ οὔ;” Δλδ πρέπει να πληρώνουμε στον Καίσαρα φόρο ή όχι; Λέει “ἐπιδείξατέ μοι τὸ νόμισμα τοῦ κήνσου. τίνος ἡ εἰκὼν αὕτη καὶ ἡ ἐπιγραφή;” Δείξτε μου ένα νόμισμα, τίνος η επιγραφή και η εικόνα; Του Καίσαρος είπαν οι παριστάμενοι. “ἀπόδοτε οὖν τὰ Καίσαρος Καίσαρι καὶ τὰ τοῦ Θεοῦ τῷ Θεῷ.” Για προσέξτε αυτό το σημείο. Εδώ είναι ο Θεός και εδώ είναι ο Καίσαρας. Ο εκάστοτε Καίσαρας, ο άρχων μιας πολιτείας. Άλλο πράγμα το τι οφείλω στο Θεό και άλλο πράγμα το τι οφείλω εδώ, στην Πολιτεία. Στην Πολιτεία οφείλω την φορολογία. Αλλά εδώ, όμως, αυτή η χειρονομία τού Κυρίου, ίσως φυλάχθηκε για τις ημέρες μας.
Ήταν μία απάντηση για την εποχή του, αλλά φυλάχθηκε για τις ημέρες μας, νομίζω, για τον εξής λόγο: Όπως θα γνωρίζετε, όταν γράφτηκε η Αποκάλυψη, αντίχριστοι θεωρούνταν οι αυτοκράτορες της Ρώμης. Θα λέγαμε πρόδρομοι και προσωποποιήσεις του αντιχρίστου είναι ο εκάστοτεαυτοκράτωρ τής Ρώμης. Σύμβολο δε αυτής τής πόλεως που καταστρέφει τους Αγίους είναι ηΒαβυλώνα. Αλλά η ιστορική Βαβυλώνα δεν υπήρχε. Είχε, προ πολλών αιώνων, καταστραφεί. Ποια είναι αυτή η Βαβυλώνα; Είναι η Ρώμη. Για ευνοήτους λόγους ο Ευαγγελιστής Ιωάννης δεν γράφει “Ρώμη”. Βάζει “Βαβυλώνα”, άλλα εννοεί την Ρώμη. Αλλά είναι η Ρώμη ως πόλη; Τότε ναι. Και, ταυτόχρονα, σύμβολο. Η Βαβυλώνα δεν είναι -και σε τούτο μάς βοηθάει το ότι, ενώ ονομάζει “Βαβυλώνα”, η παλαιά Βαβυλώνα έχει φύγει από το προσκήνιο της ιστορίας- Βαβυλώνα είναι ο δυτικός πολιτισμός που δημιούργησε την αποστασία από τον Θεό. Αυτό είναι η Βαβυλώνα. Ο δυτικός πολιτισμός, αυτός ο “αθώος” πολιτισμός, που δημιούργησε την αποστασία από τον Θεό. Με την φιλοσοφία του. Με την τεχνική του. Με την επιστήμη και με τον τρόπο τού “σκέπτεσθαι”. Αυτή είναι η Βαβυλών, η πόλις η μεγάλη, που εκπόρνευσε τηνανθρωπότητα.
Δυτικός δε πολιτισμός σήμερα δεν είναι πια μια υπόθεση γεωγραφική αλλά μία υπόθεση νοοτροπίας. Διότι δυτικός πολιτισμός σήμερα είναι ολόκληρη η Υφήλιος. Δυτικός πολιτισμός είναι και η Ιαπωνία. Βλέπετε; Αποδέχθηκε τον δυτικό πολιτισμό η Ιαπωνία, όλος ο κόσμος, ολόκληρη η Υφήλιος. Άρα ποια είναι αυτή η μεγάλη πόρνη η Βαβυλώνα; Είναι η αποστασία. Είναι ο δυτικός πολιτισμός που δημιούργησε την αποστασία. Λοιπόν, οι εκάστοτε αυτοκράτορες της Ρώμης ήταν προσωποποιήσεις τού αντίχριστου. Δηλαδή, τάχα τα πράγματα τα δημιουργεί ο Ευαγγελιστής Ιωάννης με την Αποκάλυψή του και είναι άγνωστα στον Ιησού Χριστό; Περίεργο πράγμα. Όταν ο Χριστός είπε: “δείξατέ μοι το νόμισμα” και ρώτησε “τίνος η εικών και η επιγραφή;” και είπαν “του Καίσαρος, αν ήταν, πράγματι, ο αντίχριστος -που θα πρεπε να “τρομάξει” ο Χριστός ή να κάνει τους ανθρώπους να τρομάξουν- θα τους έλεγε: “αυτό το νόμισμα μην το ξαναπιάσετε πια στα χέρια σας, πετάξτε το”. Δεν είπε τέτοιο πράγμα, αλλά είπε κάτι φοβερό. Ό,τι ανήκει στον Θεό να αποδώσεις και ό,τι ανήκει στον Καίσαρα να αποδώσεις. Και ό,τι άλλο δημόσιο έγγραφο, όπως είναι η ταυτότητα, ή ο,τι άλλο είναι στα προϊόντα τα χαρτονομίσματα κ.τ.λ. , αυτά ανήκουν στον Καίσαρα, δεν έχουν σε τίποτα να με βλάψουν. Τι θα με έβλαπτε, όμως; Αν μου πουν να το βάλω στο χέρι μου – σήμερα ξέρουμε ότι γράφεται με τις ακτίνες laser- δεν θα το δεχτώ. Γιατί; Διότι ακριβολογεί εδώ ο Λόγος τού Θεού και με ειδοποιεί: όχι στο χέρι μου! Σας είπα, όμως, ότι δεν θα έβλαπτε να έμπαινε ή στην ταυτότητα ή στα χαρτονομίσματα. Να σας πω εδώ μία απέχθειά μου : τα πεντακοσάρικα, που εχουνε τον “ουροβόρο όφη”, το φίδι που τρώει την ουρά του, και έχει 3-4 μασονικά σύμβολα, αν κάποτε στο πορτοφόλι μου έχω πεντακοσάρικα τέτοια, τα διώχνω, σας βεβαιώνω -όχι ότι είναι βεβήλωση μέσα στο πορτοφόλι μου, όχι, δεν είναι βεβήλωση, για όνομα του Θεού. Αισθάνομαι μία απέχθεια. Σαν να τα σιχαίνομαι αυτά τα χαρτονομίσματα, μία απέχθεια. Χωρίς, βέβαια, ούτε να τα πετάξω. Τίποτα, τα δίνω, να φύγουν από το πορτοφόλι μου. Σας είπα όμως ότι, παρά ταύτα δεν πρέπει να βάλουμε στις ταυτότητες τον αριθμό 666. Ούτε σε άλλα πράγματα. Μα αφού δεν βλάπτει. Ναι μεν, αλλά. Ποιο είναι αυτό το “αλλά”; Αυτό θέλω να προσέξετε. Οπότε ούτε την μια ακρότητα θα χρησιμοποιήσουμε, που λένε: “δεν είναι τίποτα”, ούτε την άλλη ακρότητα, το να θεωρούν ότι οι ήδη σφραγίστηκες με το να πάρεις μία ταυτότητα με τον αριθμό 666. Ούτε το ένα ούτε το άλλο. Τι είναι; Ότι αν γίνει η αρχή, να βάλουμε το 666στην ταυτότητά μας, θα συνηθίσουμε. Και πλέον δεν θα μας κάνει εντύπωση όταν πάμε στα παρακάτω βήματα. Ποια είναι τα παρακάτω βήματα; Δεν ξέρω πόσα μπορεί να είναι. Αλλά τοτελευταίο βήμα είναι το σφράγισμα στο χέρι. Και εξηγούμαι. Παίρνουμε κανένα δολάριο καμιά φορά από την Αμερική.Και εσείς και όλος ο κόσμος. Και έχουμε συναλλαγή με τα χαρτονομίσματα, τα δολάρια, τα μάρκα. Πάρτε δολάρια.
Πέστε μου, σας παρακαλώ, όταν πάρουμε ένα δολάριο και λέμε σήμερα ότι έχουμε την αρρώστια του AIDS και ότι κολλάει, λένε, και με το σάλιο. Αν υποτεθεί, λοιπόν, ότι αυτός ο άνθρωπος που έχει το AIDS σάλιωσε το χαρτονόμισμα, πάρα πολλοί άνθρωποι έχουν τησυνήθεια να σαλιώνουν το χέρι τους και να μετράνε τα χαρτονομίσματα. Αυτό, αγαπητοί μου, μην το κάνουμε ποτέ. Είναι φοβερό. Είναι για κάθε αρρώστια, δεν είναι μόνο γι’ αυτό. Και εμείςθα μεταδώσουμε στους άλλους και θα πάρουμε και εμείς μικρόβια. Όχι. Θα μετρήσουμε τα χρήματα με τα χέρια μας και θα πάμε να πλυθούμε. Δεν θα βάζουμε το σάλιο μας. Και πάλι, ξανά, όταν αποσαλιωθεί το δάχτυλο από την τριβή επί των χαρτονομισμάτων, να το βάλω πάλι στο στόμα μου και πάλι δώστου. Είναι φοβερό, μην το κάνουμε αυτό. Επειδή, όμως, υπάρχει η συνήθεια, ας πούμε, λοιπόν, το δολάριο επάνω. Λέω για το δολάριο, γιατί υποτίθεται πως στην Αμερική αυτή την στιγμή είναι πιο πολύ το AIDS. Αύριο θα είναι στα ελληνικά χαρτονομίσματα. Και ποιος μας λέει ότι δεν θα είναι στα ελληνικά χαρτονομίσματα; Αφού και στην Ελλάδα ήρθε η αρρώστια. Και ότι θα αρχίσουμε να κινδυνεύουμε. Κάποτε θα πουν: Βλέπετε; Δεν μπορούμε να πιάνουμε τα χαρτονομίσματα, είναι πολύεπικίνδυνα να τα πιάνουμε. “Να”, θα πουν, “δεν μας χρειάζονται. Πρέπει να βρούμε έναν άλλο τρόπο που να μην χρησιμοποιούμε χαρτονομίσματα. Ποιος είναι αυτός ο τρόπος; Θα βάλουμε εδώ πέρα το 666 θα βάλουμε και τον ατομικό αριθμό”. Διότι είναι δύο οι αριθμοί, μην το ξεχνάτε αυτό. Είναι ο γενικός και ο ατομικός. Ο γενικός είναι ο 666 και ο ατομικός είναι ο αριθμόςμητρώου. Πώς είναι ο αριθμός τής εφορίας; Κάπως έτσι. Και, επειδή ακόμη κλέβουν τα χαρτονομίσματα, και γι’ αυτόν τον λόγο, όχι μόνο για τις αρρώστιες, για το AIDS, για να ταδιασφαλίσουμε, κλέβουν, ανοίγουν… Τι δολοφονίες και κλοπές γίνονται! Πας να εισπράξεις της σύνταξή σου από την Τράπεζα και, μόλις πας να βγεις, σου την αρπάζει ο άλλος και φεύγει. Θα γίνουν πάρα πολλά και κάποτε θα πουν οι άνθρωποι : “για να τα εκμηδενίσουμε αυτά, δεν θα υπάρχουν χαρτονομίσματα, τέρμα, σφράγισμα” . Τότε όμως, όταν θα έχουμε μάθει να σφραγίζουμε την ταυτότητά μας, τώρα, με το 666, όταν θα έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε παντού το 666, όταν θα έρθει η ώρα, κατά τρόπο πολύ μαλακό και φυσικό, δεν θα πούμε το “όχι” για το χέρι μας.
Και τότε οι Χριστιανοί μας θα μαρκαριστούν, θα μπει η μάρκα εδώ. Ανεξίτηλη. Γι’ αυτόν τον λόγο δεν πρέπει να δεχτούμε το 666 επί των ταυτοτήτων: για τον λόγο ότι θα συνηθίσει, τουλάχιστον, ο ελληνικός μας λαός. Και θα πουν ότι δεν είναι τίποτα.
Ώστε το 666 δεν έχει τίποτα να μου κάνει εμένα. Είναι στο χαρτονόμισμα, είναι στην ταυτότητα, σας τα εξήγησα, δεν έχει τίποτα να μου κάνει. Έχει, όμως, να μου κάνει, θα με συνηθίσει να το αποδεχτώ. Ότι δεν είναι τίποτα. Ούτε το ένα ούτε το άλλο. Παράλληλα, λοιπόν, θα λέγαμε και εμείς ότι ούτε το ένα ούτε το άλλο. Και το ένα θα μας ενδιαφέρει και το άλλο θα μας ενδιαφέρει. Για τους λόγους που τόσην ώρα σας εξηγώ. Γι’ αυτό, αγαπητοί μου, ας προσέξουμε πάνω στο σημείο αυτό. Και δεν ξέρω, ο Θεός να ελεήσει. Όλ’ αυτά, βέβαια, δείχνουν όχι καλά σημάδια για την εποχή μας, ωστόσο, όμως, σημάδια είναι. Ας προσέχουμε. Τι θα γίνει παρακάτω; Ο Θεός να μας βοηθήσει. Θα ‘θελα, ακόμη, να σας έλεγα πάνω σ’ αυτό, μια που έγινε η συζήτηση. Γιατί κι αυτό ειπώθηκε, ότι “επιτέλους, και, αν ακόμα έχω εδώ τον αριθμό, την σφραγίδα, δεν μπορώ να κάνωτον Σταυρό μου;” . Ωραιότατα, δεν αρνούμαι τον Ιησού Χριστό. Κάνει εντύπωση, όταν διαβάζουμε στην Αποκάλυψη, ότι εκείνοι που έχουν σφραγισθεί δεν θα μπορούν να μετανοήσουν. Ή, καλύτερα, δεν θα σωθούν. Δηλαδή, αν σφραγιστώ, δεν θα σωθώ; Κάνει εντύπωση αυτό. Ανάμεσα στο “σφραγίζομαι” και το “δεν θα σωθώ” υπάρχει μία σειρά από πράγματα. Ακούστε ποια είναι αυτά. Διότι, εκ πρώτης όψεως, μπορεί να πει κάποιος “μα δεν ήξερα”. Δεν ξέρω, βέβαια, πώς ο Θεός θα κρίνει, αλλά, με βάση την Αγία Γραφή, αυτό έχουμε να πούμε: ότι εκείνος που σφραγίζεται δεν σώζεται. Ρητώς και κατηγορηματικώς. Και ότι θα είναι σφραγίδα επί της χειρός, της δεξιάς μάλιστα, και επί του μετώπου. Είναι ό,τι λέει ακριβώς το κείμενο. Ούτε μεταφορά ούτε αλληγορία. Είναι ό,τι λέει το κείμενο. Πάει, τελείωσε. Δεν χωράει τίποτε άλλο. Τι γίνεται; Δεν μου λέτε, το Βάπτισμα τι είναι; Μία σφραγίδα. Πώς γίνεται αυτή η σφραγίδα; Βάζω τον άνθρωπο μέσα στην κολυμπήθρα τρεις φορές, κατάδυσις – ανάδυσις, και λέω “εις το Όνομα του Πατρός βαπτίζεται ο δούλος τού Θεού, εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και τουΑγίου Πνεύματος”. Τι έκανα εδώ; Έκανα μία σφραγίδα. Ποια είναι αυτή η σφραγίδα; Έχει τον διπλόν χαρακτήρα. Του Ονόματος του Θεού, ότι είναι Τριαδικός ο Θεός: Πατήρ, Υιός και Άγιο Πνεύμα. Και η άλλη όψις τής σφραγίδας, ο Σταυρός. Διότι η τριπλή κατάδυσις και ανάδυσις, που πάλι εκφράζει το Όνομα του Τριαδικού Θεού, ταυτόχρονα είναι και ο Σταυρός.
Διότι, όπως λέει ο Απόστολος Παύλος, “όσοι βαπτιστήκαμε εις τον θάνατον του Χριστού βαπτιστήκαμε”. Τι είναι; Είναι ο τάφος. Γι’ αυτό η κατάδυσις κάτω από το νερό. Και η ανάδυσις είναι η Ανάστασις. Τι ομολογούμε εδώ; Μπαίνουνε δύο σφραγίδες ή μία σφραγίδα με δύο χαρακτηριστικά. Η πίστις εις το δόγμα τής Αγίας Τριάδος, το πρώτο μέγιστο δόγμα τής πίστεώς μας και το δόγμα της ενανθρωπήσεως. Γιατί, όταν μιλάμε για Σταυρό, εννοούμε την ενανθρώπιση. Αυτά αποτελούν τη σφραγίδα τού πιστού, που την παίρνει την ώρα του Βαπτίσματος. Πέστε μου, σας παρακαλώ: δίπλα από τη κολυμπήθρα έχω καμιά σφραγίδα; Τίποτα,πουθενά!! Αυτή η σφραγίδα υπάρχει; Βγαίνω από την κολυμπήθρα. Μου ‘βαλε και κάποιο λάδι ή ό,τι άλλο, δεν εννοώ το Χρίσμα, το λάδι. Υπάρχει. Είναι οντολογική αυτή η σφραγίδα. Δεν είναι σφραγίδα από εκείνες που τις βάζουμε και μπορούμε να τις σβήσουμε. Μπήκε μέσα στην ίδια την ύπαρξή μου τόσο ανεξίτηλη, ώστε αυτό το σώμα που θα το αφήσω στον τάφο δεν θα είναι ικανό, αφού θα γίνει χώμα το σώμα μου, να εξαλείψει την σφραγίδα.
Διότι, βάσει αυτής τής σφραγίδας, θα με αναγνωρίσει ο Κύριος για να μπω στη Βασιλεία Του. Παράλληλη, σφραγίδα είναι τού αντίχριστου. Διότι η πρώτη σφραγίδα τού Χριστού είναι η σφραγίδα πίστεως. Η δευτέρα σφραγίδα είναι η σφραγίδα του αντίχριστου και αυτή είναι σφραγίδα πίστεως ότι θα μας δώσει να φάμε, θα μας κάνει έναν καλύτερον κόσμον και θα τονομολογήσουν ότι είναι αυτός ο Μεσσίας!!
ΣΥΜΠΈΡΑΣΜΑ: Όπως παίρνει την Ενέργεια του Θεού ο βαπτιζόμενος, έτσι παίρνει την ενέργεια του Σατανά ο δεχόμενος το 666. Και, συνεπώς, δεν θα μπορεί να μετανοήσει. Ένα είδος εμποδίου. Δεν θα μπορεί να μετανοήσει, πρώτον, ή να είναι, θα λέγαμε, αποσφράγιση του αρχικού σφραγίσματος του Θεού και νέα σφράγιση, δαιμονική, που πλέον ο Θεός να μην δέχεται τίποτα, διότι είναι σημείον τέλους. Το τελευταίο σημείο τής πίστεως.
Τι έγινε με τη γυναίκα τού Λωτ, που μας είπε ο Κύριος : “μνημονεύετε της γυναικός Λωτ” ; Τι έγινε; Γύρισε να δει κι έγινε στήλη άλατος. Δεν πίστεψε κι έγινε στήλη αλατιού. Οι άλλοι πίστεψαν. Τι; Να μην γυρίσουν πίσω να κοιτάξουν. Μα εκείνο το πραγματάκι; Ναι, εκείνο το πραγματάκι! Θα είναι η τελευταία πράξη τής Ιστορίας. Το μνημείο τής πίστεως. Η Σφραγίδα τούΘεού. Ο Τίμιος Σταυρός και η πίστις στον Τριαδικό Θεό και η σφραγίδα του Σατανά, στοναντίχριστο πίστη, που θα είναι τα τελευταία μνημεία πίστεως και απιστίας.
Τα τελευταία μνημεία τής Ιστορίας.
Απόσπασμα από την 102α ομιλία ομιλία στην κατηγορία: «Κατηχήσεις Ἁγίου Κυρίλλου».
Απομαγνητοφώνηση “Αθανάσιος Άμβωνας”.
Επιμέλεια κειμένου “Μαρία Δερμιτζάκη”.
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2022/05/666.html?m=1