This post has already been read 8 times!
Ο Peter Mombaerts, είναι επικεφαλής του Τμήματος Νευρογενετικής του Ινστιτούτου Max Planck. Παρά την τριακονταετή του έρευνα στην όσφρηση, δεν έχει αγαπημένη μυρωδιά, κάτι που φανερώνει την περιέργειά του για την ποικιλία των οσμών.
Η έρευνά του επικεντρώνεται στα γονίδια των υποδοχέων οσμών, που αντιστοιχούν σε περίπου 2% του ανθρώπινου γονιδιώματος, και διερευνά πώς αυτά τα γονίδια επιτρέπουν στον εγκέφαλο να επεξεργάζεται τις οσμές.
Παρά τις γνώσεις μας για το γενετικό και νευρωνικό υπόβαθρο της όσφρησης, πολλά παραμένουν αδιευκρίνιστα, όπως το πώς αναγνωρίζουμε μια συγκεκριμένη μυρωδιά, όπως αυτή της μπανάνας, παρόλο που μπορεί να ποικίλλει σε χημική σύνθεση.
Ο Mombaerts σημειώνει ότι τα γονίδια των υποδοχέων οσμών υπάρχουν όχι μόνο στη μύτη, αλλά και σε άλλους ιστούς του σώματος, υποδεικνύοντας πιθανές άλλες λειτουργίες τους πέρα από την ανίχνευση οσμών.
Οι άνθρωποι έχουν περίπου 400 τέτοια γονίδια, που αντιπροσωπεύουν περίπου το 2% των συνολικών 20.000 γονιδίων μας — καθιστώντας αυτήν την ομάδα τη μεγαλύτερη γνωστή οικογένεια γονιδίων μέχρι σήμερα, όπως είχε επισημάνει το 2001. Παρότι έχουν περάσει πάνω από είκοσι χρόνια, αυτό παραμένει ένα σημαντικό εύρημα.
Η πανδημία του COVID-19 ώθησε τον Mombaerts να ερευνήσει την απώλεια της όσφρησης, καθώς ο ιός SARS-CoV-2 επηρεάζει τα υποστηρικτικά κύτταρα στη μύτη, τα οποία υποστηρίζουν τους αισθητικούς νευρώνες, παρόλο που δεν μολύνει άμεσα τους ίδιους τους νευρώνες.
Η έρευνά του υποδηλώνει ότι αυτή η απώλεια της όσφρησης μπορεί να οφείλεται και σε προβλήματα στον εγκέφαλο ή το αγγειακό σύστημα.
Παρά την πρόοδο που έχει σημειωθεί, ο Mombaerts αναγνωρίζει ότι υπάρχουν πολλά ακόμη ανεξερεύνητα ερωτήματα, όπως το πώς ένας οσφρητικός νευρώνας επιλέγει ένα συγκεκριμένο γονίδιο υποδοχέα για ενεργοποίηση και πώς οι νευρωνικοί άξονες καταφέρνουν να συνδεθούν με τις σωστές περιοχές στον οσφρητικό βολβό.
UltraGreek.com
