This post has already been read 107 times!
Στις 8 Ιουνίου η Εκκλησία μας γιορτάζει τη μνήμη της Αγίας Καλλιόπης, της Παρθενομάρτυρος. Γεννήθηκε περίπου το 230 μ.Χ. στη Ρώμη από γονείς για τους οποίους δεν έχουμε επαρκή στοιχεία, όπως δεν έχουμε επαρκή στοιχεία και για την ανατροφή της. Εκείνο που γνωρίζουμε με βεβαιότητα είναι οτι η Αγία Καλλιόπη ήταν προικισμένη με σπάνια χαρίσματα, ήταν δε ευσεβής και πολύ ενάρετη. Διακρίνονταν για την ομορφιά της ψυχής που την κοσμούσαν όλες οι χριστιανικές αρετές αλλά και τη σωματική της ομορφιά που για τους νέους της εποχής ήταν μια διαρκής πρόκληση. Ήταν διατεθειμένοι να θυσιάσουν τα πάντα, προκειμένου να της αποσπάσουν την προσοχή της. Ήθελε και προσπαθούσε ο καθένας με τον δικό του τρόπο να την κάνει δικιά του. Εκείνη απέρριπτε όλες τις προτάσεις μετά βδελυγμίας από όπου και να προέρχονταν. Περιφρονούσε όλες τις φορές τα πλούτη τους και δεν έδινε καμία σημασία στις τιμές και τα αξιώματα τους. Είχε πολυ καλά αξιολογήσει τα πράγματα και ποτέ δεν έκαμε σύγχυση στις αξίες. Για την Αγία, προτεραιότητα είχαν τα πνευματικά, τα ουράνια και τα αιώνια, ενώ τα προσωρινά και τα γήινα την άφηναν αδιάφορη .
Για το σκοπό αυτό άρχισε να αγωνίζεται καθημερινά προκειμένου να πετύχει όλες τις αρετές εκείνες που ο Θεός θέλει. Έπρεπε πρώτα να απαλλαγεί από τις ανθρώπινες αδυναμίες και από τα όποια ελαττώματα της, που δε δυσκολεύτηκε και πολύ να τα εξασφαλίσει, με νηστείες, προσευχές και αγρυπνίες σε καθημερινή βάση. Αναπτύσσει μεγάλη δραστηριότητα για την φροντίδα των πιστών αλλά και των ασθενών, προσφέροντας τη βοήθεια της στις καθημερινές τους ανάγκες. Επισκέπτεται συχνά τα αναξιοπαθούντα άτομα, προσφέροντας τους βοήθεια και κρατώντας τους συντροφιά, προκειμένου να τους γλυκάνει έστω και λίγο τον ανθρώπινο πόνο.
Με το ίδιο ενδιαφέρον ασχολείται και με τη διάδοση του Χριστιανισμού, που πολλές φορές έθετε σε κίνδυνο τη ζωή της, προκειμένου να στηρίξει τους δοκιμαζόμενους χριστιανούς καλύτερα. Έδωσε τη μάχη με τους ειδωλολάτρες και τους άπιστους που με χριστιανικά επιχειρήματα προσπάθησε να τους επαναφέρει στην ορθή χριστιανική διδασκαλία. Ήταν μερικοί από τους στόχους που είχε προτάξει στη ζωή της η Αγία.
Όμως ήταν φοβερά άτυχη, γιατί ευτύχησε να ζήσει σε μια εποχή δύσκολη για τους χριστιανούς που διώκονταν καθημερινά. Έζησε στην εποχή του αγριότερου ίσως διωγμού της Εκκλησίας μας στον προέβη ο αυτοκράτορας Δέκιος (249-251). Ήταν η εποχή που οι χριστιανοί οδηγούνταν στο μαρτύριο ανά ομάδες, αποτελούμενες από πολλές εκατοντάδες. Όμως δε λύγισε μπροστά στα φρικτά και απάνθρωπα βασανιστήρια που εκτελούσαν τα τέρατα της φύσης, μεθυσμένα απο αθώο χριστιανικό αίμα. Από αυτό το βάρβαρο μεθύσι του αλκοολισμού και του σαδισμού, δεν ηταν δυνατόν να ξεφύγει και η νεαρή Αγία. Την καλλιπάρθενο Καλλιόπη αφού την συνέλαβαν, την οδήγησαν μπροστά στο στημένο κριτή να την ανακρίνει τυπικά και να βγάλει την καταδικαστική απόφαση του. Όμως έμεινε εμβρόντητος, μόλις αντίκρισε την καταπληκτική της ομορφιά.
Έτσι αρχίζει μια Μαραθώνια ανάκριση που δεν ήταν μια απλή ανάκριση ρουτίνας, αλλά σιγά-σιγά μπαίνει και το ανθρώπινο συναίσθημα, του έρωτα. Την ερωτεύεται σφόδρα ο ανακριτής και κάνει τα αδύνατα δυνατά να την πείσει να αλλάξει γνώμη και να την κάνει γυναίκα του. Της υπόσχεται <<λαγούς με πετραχήλια>> προκειμένου να της αποσπάσει, το ναι. Ήθελε να τραβήξει η ανάκριση όσο περισσότερο γινόταν για να τη αισθάνεται δίπλα της και να την κοιτάζει ασταμάτητα. Αυτές τις σκέψεις και αυτά τα όνειρα έκανε το τέρας της φύσης, χωρίς να υπολογίσει στη θέληση και στην υπομονή της Αγίας, που στάθηκε αλύγιστη στην αφοσίωση της στο Χριστό.
Εμένα τύραννε του απαντά, δεν με ενδιαφέρουν τα ενδιαφέροντα τα δικά σου ούτε μου προκαλούν καμία εντύπωση, γιατί εγώ βρήκα ανώτερα τα ουράνια, τα αιώνια και τα πνευματικά, που εσύ δεν μπορείς να τα καταλάβεις. Σου απαντώ λοιπόν πως είμαι Χριστιανή και δεν θα αρνηθώ ποτέ το Χριστό μου, ούτε με τις υποσχέσεις σου αλλά ούτε και με τα βασανιστήρια σου.
Η απάντηση ήταν καταπέλτης για τον ανακριτή. Η ομολογία της Αγίας ήταν ασυγχώρητη. Οι όποιες του προσδοκίες χάθηκαν απότομα. Στην καρδιά του άρχισε να εμφανίζεται το μίσος που ήταν όμοιο με της φύσης τα τέρατα. Οι συμπάθειες εξαφανίστηκαν και δίδεται η εντολή στους δήμιους που περίμεναν σαν κοράκια πεινασμένα να παραλάβουν την Αγία και να επιβάλουν τους νόμους.
Η ηλικία της Αγίας ήταν μόλις 19 χρονών και της έμελλε να γνωρίσει το τρυφερό, νεανικό και παρθενικό της κορμί τη λυσσαλέα μανία των δήμιων βασανιστών. Ξεκινούν με τον ήπιο βασανισμό του ξυλοδαρμού, μήπως καταφέρουν να την τρομάξουν. Της γέμισαν το παρθενικό της κορμί πληγές, που έτρεχε άφθονο το αγνό παρθενικό της αίμα. Την χτύπαγαν ώρες ατελείωτες χωρίς έλεος και εκείνη υπόμενε καρτερικά τους φρικτούς πόνους. Οι θεατές που παρακολουθούσαν τον ξυλοδαρμό κοίταζαν αμήχανα ο ένας τον άλλον που η Αγία δεν έβγαζε την παραμικρή κραυγή και το παραμικρό βογγητό. Ήταν σαν να χτύπαγαν σε πέτρες και σε σίδερα, γιατί η Αγία προσευχόταν στο Χριστό και Του ζητούσε να της δώσει τη δύναμη Του να αντέξει.
Ο σαδιστής τύραννος που ήταν και αυτός ανάμεσα στους θεατές που παρακολουθούσαν το θέαμα, έδωσε εντολή να σταματήσει ο ξυλοδαρμός και να ακολουθήσει το επόμενο στάδιο βασανισμού. Άρχισαν να της κόβουν τις σάρκες από το σώμα της με τέτοια λύσσα που δεν εξαίρεσαν ούτε και τους μαστούς Της. Εκείνη συνέχει προσεύχονταν και Άγγελος Κυρίου της επούλωνε τις πληγές της. Οι θεατές άρχισαν να ζητωκραυγάζουν και με μια φωνή αναφωνούσαν << Είμαστε Χριστιανοί>>. Μόνο ο πωρωμένος τύραννος έμεινε απαθής μπροστά στο γεγονός , γιατο ο διάβολος του κράταγε κλειστά τα μάτια και δεν του επέτρεπε να τα ανοίξει. Για αυτό και δίδει εντολή να ακολουθήσει το επόμενο μαρτύριο.
Την έσυραν επάνω σε σπασμένα μυτερά κεραμίδια και της γέμισαν το νεανικό της κορμί με πληγές μέσα στις οποίες έβαζαν αλάτι. Πήρανε στην συνέχεια αναμμένα δαυλιά και καίγανε τις πληγές της. Ο πόνος ήταν αφόρητος και δυσβάστακτος. Η μυρωδιά της καμένης σάρκας απλώθηκε παντού. Το αθώο αίμα της κοκκίνησε σε μεγάλη έκταση το έδαφος και η Αγία αναφωνούσε συνέχεια << Είμαι Χριστιανή, Δόξα σοι ο Θεός>>.
Πολλοί ήταν εκείνοι που παρακολουθούσαν το θέαμα και δόξαζαν το Θεό της Αγίας. Όμως η εντολή δόθηκε και για το τελευταίο στάδιο του βασανισμού που σήμανε την πιο γρήγορη λύτρωση. ‘Ηταν ο αποκεφαλισμός που η Αγία το άκουσε με ξεχωριστή χαρά. Το αμαράντινο από τη δόξα στεφάνι, στεφάνωσε το κόκκινο από τα αίματα του μαρτυρίου κεφάλι της Αγίας.
Ἀπολυτίκιον (Κατέβασμα)
Ήχος α΄. Της ερήμου πολίτης.
Του Σωτήρος το κάλλος εκ ψυχής αγαπήσασα, καλλιπάρθενε κόρη, Καλλιόπη πανεύφημε, ηγώνισαι στερρώς υπέρ αυτού, και δόξης ηξιώθης θεϊκής, δια τούτο σου την μνήμην την ιεράν, τιμώμεν εκβοώντές σοι, δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω χορηγούντι δια σού, ημίν πταισμάτων άφεσιν.
